امروز نقد فردا نسیه

امروز نقد فردا نسیه (داستان حفظ و نگهداری از میراث فرهنگی شهرستان کمیجان)

   معروفست که دکانداری در سردر مغازه اش جمله "امروز نقد و فردا نسیه "را نصب کرده بود و مشتری ساده و بی پول هر روز را به امید فردا برا ی خرید نسیه لحظه شماری میکرد و فردا که مراجعه میکرد باز فروشنده میگفت که امروز فروشمان نقد است فردا قرار است نسیه بفروشیم.

     منطقه کمیجان از مناطق با پیشینه تاریخی طولانی و غنی استان به حساب می آید و چه بسا اینکه در روشن نمودن نقاطی از سیر تاریخ تمدن ایران عزیز حرفهایی برای گفتن داشته باشد اما متاسفانه تا کنون با کم مهری اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان مرکزی مواجه بوده بطوری که این کم توجهی مسئولان موجب گردیده که قسمت اعظمی از سرمایه های تاریخی و فرهنگی این منطقه نابود شود.و هرگاه از سوی مردم و مسئولان محلی اگر پیگیری شده اداره میراث فرهنگی گفته است که: وقت ثبت و نگهداری اینها نشده ویا اینکه: دیگر کار از کار گذشته و دیر شده است .

بعنوان مثال میتوان به نمونه هایی اشاره کرد:

1-بازار سر پوشیده کمیجان:این شهر در کتب تاریخی برابر استنادات دارای بازار سر پو شیده تا چند دهه اخیر بوده که این اثر تاریحی بدلیل بی

توجهی مسئولین امر  و عدم آگاهی مردم تخریب و در جای آن منازل خشت وگلی ساخته و اخیرا نیز این خانه ها در طرح تعریض خیابانی از بین رفته است.

2-قلاع متعدد با قدمت صد تا سیصد ساله :منطقه و بویژه کمیجان که محل استقرار نائب الحکومه ها قرون متعد د بوده دارای تعداد قابل ملاحظه ای قلعه که هر کدام از نظر معماری و فرهنگی دارا ی ارزش و بی بدیل بودند در همین سالها و روزها بطور کامل تخریب و تبدیل شده اند بدون اینکه متولی امر عکس العملی نشان داده باشد:قلعه جعفر خان و عباس خان بهادری،قلعه عابدین خان بهادری،قلعه دکتر لقمانی-کمیحان،قلعه دکتر حسن خان بهادری-فامرین،قلعه دارابی –چهرقان،قلاع شهر میلاجرد،

قلاع دارابی وفس،قلاع خسروبیگ،قلاع سمقاور،قلعه عیسی خان بهادری (نقاش و طراح بزرگ ایران و استاد  جناب آقای فرشچیان). این در حالیست که قلعه هایی با حدود صد سال قدمت و یا کمتر در استانها توسط میراث فرهنگی نگهداری میشود  و جای سئوال است که چرا در استان مرکزی و شهرستان کمیجان  این امر تحقق نیافته است؟

3-تپه های باستانی:تپه دمیر قیه در شمال فامرین،تپه شاه تپه در جنوب کمیجان،تپه و آتشکده چارگزی کمیجان،تپه باستانی میلاجرد که شاهد حفاری و خاکبرداری  توسط اهالی و شاید سودجویان می باشد.

4-یخچال کمیجان که برای ذخیره یخ برای استفاده در تابستان  مورد بهره برداری قرار میگرفته است که در حال حاضر اثری از آن باقی نمانده است.

5-آسیابهای آبی :میل دگیرمانه،قیه له دگیرمان ،یوخاری دگیرمان کمیجان ،اسیاب آبی وفس و میلاجرد

6-مدرسه علمیه میرزا اصعر رجیل –باقیمانده از زمان صفویه و باز سازی شده در زمان قاجار(در حال تخریب).

7-امامزادگان :حاجی رضوان،امام درویشان،امامزاده عباس

8-دبستان مولوی کمیجان :یکی از سه دبستان اول تاسیس شده در محدوده استان مرکزی در سال 1307 که کاملا تخریب و در سالهای اخیر ساختمان جدیدی ساخته شد.

9-و سایر آثار ارزشمند  که حافظه ام  یاری نمی کند و در صورت امکان درج خواهم نمود انشاا...

10-آثار و اسناد فرهنگی - غیر مادی-تاریخی از جمله : مراسم عروسی،مراسم عزاداری،داستانها،مثلها،مراسم سیزده بدر(قاچاقان،سنگ انداختن به آب،نخ لباس گره زدن به گیاهان)،مراسم ناخن گرفتن،مراسم بدرقه زمستان سرد و خشکسالی

بازیهای محلی،مراسم عید نوروز،مراسم چله،مراسم درو گندم بُر،آش شیر(سوت آشی-رسم همه کانی ومشارکتی)،احترام به جغد،رسم آقداش،

11-ابزار و ادوات زندگی و کشاورزی و پو شاک،آشپزی(تاس کباب بخار پز کمیجان:نوعی غذای لذیذ است که فقط در کمیجان پخته و مصرف میشد که نگارنده بر اساس بررسیهایی که انجام داده ام مشابه این غذا را در نقاط دیگر نیافته ام) .

    تقاضای این جانب از کلیه همشهریان عزیز اینست که سرمایه های ارزشمند تاریخی خود را حفظ کنند و از تخریب و زوال آنها جلوگیری ، از مسئولان مربوطه نیز پیگیری نمایند .اینها  اشتغال و تولید  و توسعه را بدنبال خواهند داشت .