مروارید اندیشه کمیجان

این وبلاگ تصمیم دارد با بنیه کارشناسی و کمک مجموعه ای از کارشناسان خبره و اندیشمندان، توانمندیهای ویژه و منحصر به فرد را با بیان علمی و کارشناسی در حوزه شهرستان کمیجان به تصویر کشیده و منعکس نماید.

مروارید اندیشه کمیجان

این وبلاگ تصمیم دارد با بنیه کارشناسی و کمک مجموعه ای از کارشناسان خبره و اندیشمندان، توانمندیهای ویژه و منحصر به فرد را با بیان علمی و کارشناسی در حوزه شهرستان کمیجان به تصویر کشیده و منعکس نماید.

تحلیل توسعه نا متعادل استان مرکزی

ناحیه غربی استان مرکزی شامل شهرستانهای خنداب٬ کمیحان وناحیه جنوب غربی شهرستان ساوه با قریب به ۲۰۰روستاو ۱۸۰ هزار نفر جمعیت و ۴هزار کیلومتر مربع مساحت به ترتیب سهم های ۷٬۱۶٬۱۳درصد از پارامترهای مقایسه ای استان بخود اختصاص داده است واین در صورتیست که تنها ۱۰درصد گندم و ۱۳درصد گوشت قرمز تولیدی استان درشهرستان کمیجان با سهم ۲درصدی ازجمعیت ومساحت استان تولید میشود.و بطور متوسط ۲۵در صد محصولات باعی٬زراعی ودامی در این ناحیه از استان تولید میشود.که به علت عدم وجود مدیران بومی از این مناطق در فرایند برنامه ریزی وتصمیم گیری محرومیت  خنداب و شهرستان کمیجان بحای رفع همچنان حفظ گردیده و توسعه آن در حاشیه و بلکه به فراموشی سپرده شده است.دلیل اصلی آن نیز اولویت دادن در تخصیص منابع مالی به وجود کارحانجات وسرمایه گذاریهای قبلی بوده که این بدان معناست که محروم بجرم برخوردار نبودن از این امکانات باید محروم بماند.به هر حال در برنامه ریزی های استانی معلوم نیست که تاسیسات وتولیدات بیشتر برای جذب اعتبار بیشتر امتیاز است یا خیر؟لذا اینگونه تصمیم گیری منجر به توسعه نیافتگی شهرستانهای کمیجان وخنداب گردیده است بطوریکه این مناطق در مقایسه با نواحی جنوب شرقی وشمال استان از هیچ توسعه ای بر خوردار نبوده است  باوجود استعدادهای منحصر به فرد زراغی٬باغی ودامی  این مناطق  مستوجب این محرومیت وعقب ماندگی وتحمل این توسعه نامتعادل ونا متوازن در استان نمیباشد.

   توسعه متعادل و همگون این مناطق برابر با سایر شهرستانهای استان با توجه به نقش تولیدات کشاورزی حد اقل رشد اقتصادی در خور شاءن کمیجان و خنداب  بوده است.و اگر در انتخاب نماینده روال پیشین و گزینش غیر بومی پیش بروداین محر ومیت وفاصله با سایر شهرستانها همچنان بیشتر خواهد شد.

    در غیر اینصورت ضریب فاصله مناطق توسعه یافته وعقب مانده افزایش یافته و سرانه اعتبار هزینه شده و سرمایه گذاری نیز در شهرستانهای توسعه یافته روز بروز بیشتر میگردد و به بیان دیگر این ماطق در زیر خط فقر خواهند ماند تنها راه حل این مشکل باز نگری در فرایند برنامه ریزی و ایجاد اصلاخات وبهبود در.....