مروارید اندیشه کمیجان

این وبلاگ تصمیم دارد با بنیه کارشناسی و کمک مجموعه ای از کارشناسان خبره و اندیشمندان، توانمندیهای ویژه و منحصر به فرد را با بیان علمی و کارشناسی در حوزه شهرستان کمیجان به تصویر کشیده و منعکس نماید.

مروارید اندیشه کمیجان

این وبلاگ تصمیم دارد با بنیه کارشناسی و کمک مجموعه ای از کارشناسان خبره و اندیشمندان، توانمندیهای ویژه و منحصر به فرد را با بیان علمی و کارشناسی در حوزه شهرستان کمیجان به تصویر کشیده و منعکس نماید.

در وبلاگ پژوهشگر واندیشمند گرامی  جناب آقای مهندس محمد کمیجانی(جاویدراد) شعر زیبایی در وصف کمیجان نظرم را جلب کرد ضمن تشکر وسپاس از ایشان برای اینکه همشهریان و مراجعه کنندگان عزیز از این قطعه زییا وپرمعنا بهره مند شوند لازم دیدم آنرا در وبلاگ  قرار دهم چه قدر عالی بود اگر هنر مند عزیز همه روستاها و شهر های شهرستان  را در این قالب زیبا می گنجانیدند.

 

 

شهر من کمیجان

خوشا شهر من و باد بهارش

 

کمیجان و جوانان کبارش

 

زنندش دختران صد بار شانه

 

به قالیهای پر نقش و نگارش

 

خوشا کوه قلینجه حاج رضوان

 

خوشا ویستان ، خوشا بادامزارش

 

خوشا آن بیدزار دشت و صحرا

 

خوشا آن گیسوان تابدارش

 

خوشا یاران من در نوجوانی

 

خوشا آن لحظه ی بوس و کنارش

 

خوشا یاری که همقد تو باشد

 

خوشا آن چهر گندمگون یارش

 

خوشا آمره و بولاغ داشدان

 

خوشا عجوزه ای با فحش بارش

 

خوشا شهر کمیجان و کنارش

 

ز عیسی آباد نگه کن تا انارش

 

ز فتح آباد و فضل آباد آید

 

خیار و میوه های آبدارش

 

به نی نی جرد گردش ها نمودم

 

به باغ و مزرع و بید و چنارش

 

خوشا دشت کمیجان و اناران

 

خوشا شوربولاغ و دشت انارش

 

خوشا شهر من و باد بهارش

 

کمیجان و امید و انتظارش

 

خوشا بهداری و آمپول و قرصش

 

خوشا باغ و درختان چنارش

 

کلاغان صبح و شب گرد هم آیند

 

سحرگه جمعشان با غارغارش

 

خوشا بوی شکوفه صبحگاهان

 

هوای پاک و بی گرد و غبارش

 

خوشا قوش دره با سیلابهایش

 

خوشا بولاغ ها و چشمه سارش

 

خوشا شهر کمیجان و بهارش

 

بهار و نوبران و شاخسارش

 

دمیده سبزه و گل هر کناری

 

به دشت و پهنه های مرغزارش

 

خوشا گلها که در باغش برویند

 

خوشا آواز بلبل های زارش

 

تبسم های روح افزای یاران
 

ملاحت ریزد از روی نگارش

 

نگاه دختران در یاد مانده

 

نگاهی چون نسیم نوبهارش

 

زیارتگاه حاج رضوان بپاید

 

ز مهر مردمان و از زوارش

 

تکیه تا ابد پاینده باشد

 

به آب آن قنات آبدارش

 

ز سمقاور حکایت ها شنیدم

 

ز فضل آباد و فتح آباد و کارش

 

ز برچلو بپا خیزند مردان

 

به علم و حلم و جنگ و کارزارش

 

ازینجا پخش شد در سطح ایران

 

ادیب و کاردان ، آموزگارش

 

ز زحمت هیچ چیزی کم نکردند

 

جوانان  کمیجان و دیارش

 

به صنعت هر یکی در کار کوشد

 

ندیدم کاهلی در کار و بارش

 

دمد بوی گلاب و عطر مشکی

 

نه از گل ، بلکه از هر تیغ و خارش

 

بسی مردان نامی زنده گشتند

 

ز روستاهای دور و همجوارش

 

هنرها و ظرایف جمله بسیار

 

بدست بانوان خانه دارش

 

به فرهنگ و ادب گشتند نامی

 

زنان و دختران نامدارش

 

تو هرجا از کمیجانی شنیدی

 

شناس آن گفته های عشق وارش

 

محمد کمیجانی ( جاویدراد )

موفق و پاینده باشید.

نوشته شده توسط :

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد