یادجهادگران، سنگرسازان بی سنگر، آن نشانه ها و الگوهای اخلاص و ایثار به خیر
ایثار، شهامت ،شجاعت،دوری و وابسته نبودن به مادیات در چهره و وجودشان موج میزد، بدون سنگر و جان پناه در مقابل دشمن سینه سپر میکرد تا مامن برای رزمندگان ایجاد کند،صحبت از حقوق و کمک هزینه میشد نمتوانست در ذهن خود مراتب اعلای معنویت را با نیاز های مادی جمع کند و بحرانی در درونش ایجاد میشد و چهره نورانیش گلگون میشد،گویی ملک بود،ناخالصی‌ها و خلقیات نکوهیده را از خود دور کرده بود،واقعا ذاتش پالایش شده بود ،خالص خالص بود بالاترین عیار خلوص را داشت( ..ملک بود فردوس برین جایش...).
در پشت جبهه در جهاد سازندگی هم که خدمت میکرد همینگونه بود ساعت کاری،حقوق،مزایا،اضافه کاری،حق ماموریت نمیدانست که چیست!!بر حسب تکلف کمک هزینه ای میگرفت ،تا مرکب جان پرتلاش برای خدمت خالصانه اش باشد،گویی مادیات را به اسارت گرفته بود ، بدون ساعت کاری از ساعت هفت ونیم صبح تا نیمه شب در محرومیت زدایی در روستاهای دور دست جانفشانی میکرد،وقتی به فرمان حضرت امام(ره)جهاد سازندگی تاسیس شد 95در صد روستا های کشور فاقد: شبکه برق ،شبکه آب،راه دسترسی دارای مشخصات،حمام بهداشتی،بهسازی و طرح هادی بود ،به همت این طلایه داران محرومیت زدایی تا سال 1368 ضریب برخورداری روستاها از 5درصد به 99درصد ارتقاء یافت و پرونده محرومیت از امکانات زیر ساختی در روستاهای کشور برای همیشه مختومه اعلام شد .
از طرفی تولید و تامین قریب به کلیه خوراک و ارزاق مردم در حوزه این وزارتخانه است،از مجتمع های گلخانه ای،شیلات و دشت ودریا گرفته تا نواحی صنعتی، در حوزه وظایف این وزارتخانه قرار دارد با این همه اختیارات از صفت رانتخواری و بهره جویی و سهم خواهی نیز گریزان بودند.
واینان اکنون نیز فراموش شدنشان را نیز در گذر زمان با همان درجه خلوصشان بهبود میبخشند. یادشان گرامی باد