مروارید اندیشه کمیجان
این وبلاگ تصمیم دارد با بنیه کارشناسی و کمک مجموعه ای از کارشناسان خبره و اندیشمندان، توانمندیهای ویژه و منحصر به فرد را با بیان علمی و کارشناسی در حوزه شهرستان کمیجان به تصویر کشیده و منعکس نماید.مروارید اندیشه کمیجان
این وبلاگ تصمیم دارد با بنیه کارشناسی و کمک مجموعه ای از کارشناسان خبره و اندیشمندان، توانمندیهای ویژه و منحصر به فرد را با بیان علمی و کارشناسی در حوزه شهرستان کمیجان به تصویر کشیده و منعکس نماید.کمیجان در امتداد طلیعه نور
شهرستان کمیجان در امتداد طلیعه نور
ونرید انمن علی الذ ین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین (قرآن کریم)
§ الف)مقدمه
بی شک ثبت وقایع دوران انقلاب کبیر اسلامی که با ایثارگری امت اسلامی ورهبری بی نظیرو خردمندانه امام خمینی که در 22بهمن1357به پیروزی رسید یکی از مهمترین اموری است که بایست به منظور ارج نهادن به از خود گذشتگی ویکپارچگی امت اسلامی دربه ثمررساندن این انقلاب که ریشه در تاریخ این مملکت داشته واز 15خرداد و 1342 به صورت مبارزه ی علنی و رودررو با رژیم ستم شاهی پهلوی و با خون هزاران شهید و جانباز به وقوع پیوست پرداخت وهمچنین زنده نگه داشتن خاطرات دوران انقلاب اسلامی ضمن اینکه باعث می گردد که روحیات دوران انقلاب درامت اسلامی حفظ شود نسلهای آینده را نیزدر جریان عظمت انقلاب قرار می دهد.
لذا سخن گفتن از این معجزه ی قرن و عطیه ی الهی و به تحریر در آوردن ایثارها و شهامت و شجاعت امت اسلام کاری بسیار دشوار و بیان همه صحنه ها در قالب الفاظ بسیار مشکل وخارج ازتوان می باشد ولی این امرموجب نمی گردد که افراد ازحس مسئولیت بیان وقایع خودداری نمایند. چرا که سکوت و عدم احسا س مسئولیت نیز گناهی بزرگ خواهد بود و لذا باعنایت به این مسائل گونه ای از اتحاد و یکپارچگی و عرق مذهبی و انقلابی قطره ای از دریای امت اسلام را در منطقه ی دور افتاده و محروم و روستائی در قالب الفاظ به تصویر می کشیم.
چرا که یکی از ابعادی که عظمت انقلاب اسلامی را می توان بررسی کرد میزان نفوذ آن در مناطق محروم و دور افتاده و شرکت فعال محرومین در به پیروزی رساندن انقلاب است و لذا با آگاهی نسبی از وقایع دوران انقلاب در بخش وفس از توابع اراک لازم دانستیم که گامی در ثبت و حفظ وادا دین خویشتن به انقلاب و شهدا گرانقدر برداشته باشیم.
ب)شهرستان کمیجان
این شهرستان در قسمت شمال غربی استان مرکزی در منطقه دشت و هموار با تعداد بیش از 70 روستا و65هزار نفر جمعیت واقع می باشد(این منطقه قبل از تفکیک بخش خنداب در سال 1367 مجموعا حدود 156روستا و146هزار نفر جمعیت را شامل می شد )شهرستان فعلی به مرکزیت شهر کمیجان از شمال به شهرستان ساوه و از جنوب به شهرستان اراک و از شرق و غرب به ترتیب به شهرستان تفرش و استان همدان محدود می گردد.
موقعیت دشت و هموار شهرستان امکان توسعه ی راهها را از اطراف به مرکز بخش فراهم ساخته به طوری که چهار محور آسفالته:همدان- کمیجان٬کمیجان- سلفچگان(از مسیر آشتیان)٬ اراک-کمیجان و کمیجان- اراک (از مسیر شراء)در مرکز بخش با یکد یگر تلاقی نموده و با احداث راه آسفا لته کمیجان- ساوه (از مسیر وفس- آقچه قلعه به طول 25 کیلومتر)فاصله مرکز شهرستان تا تهران از 350 کیلومتر به 200 کیلومتر تقلیل خواهد یافت که این امر موجبات تردد وسائط نقلیه ناحیه شمالی همدان٬ملایر٬بخش شراء،فراهان را به تهران فراهم سا خت.در حال حاضرنیزبخشی ازترددمناطق فوق به قم ازمحورهمدان- کمیجان-سلفچگان صورت می پذیرد.
قرار گرفتن مرکز شهرستان(شهر کمیجان)در محل تقا طع محورهای آسفالته فوق در حا ل حاضر و همچنین در سالیان دور موجب گردیده که از قدیم به عنوان مرکز اداری و تجاری منطقه باشد و در حال حاضر نیز با داشتن سابقه ی حدود 70 سال مرکزیت اداری و بیش از 20 سال سابقه شهری و شعب کلیه ادارات و ارگانها به عنوان مرکزیت اداری و با دارا بودن حدود 700 دهانه مغازه و کارگاه از مرکزیت تجاری پس از مرکز استان در بین مناطق همجوار از رتبه ی اول برخوردار می باشد.
در گذشته های دور این منطقه مهد علماء و ادبیان و فرهیختگانی از جمله شیخ شهاب الدین عراقی از شاگردان ممتاز حاج ملا هادی سبزواری- دارای آثار شرح دعای افتتاح و تفسیر آیه نور،شیخ فخرالدین کمیجانی عراقی،عارف و شاعر نامدار قرن هفتم و فقیه بزرگوار شیخ عبدالنبی وفسی عراقی متوفی 1343 هجری شمسی(که قریب به 60 مورد تألیفات دارند)و قاضی احمد برادر عراقی و دیگر بزرگان بوده است.
علیرغم دوری و محرومیت منطقه از مرکز،ارتباط نزدیک مردم با علماء و بزرگان دین موجبات افزایش شعور سیاسی و فرهنگی و مذهبی مردم را فراهم ساخته و آنان قبل و بعد از پیروزی انقلاب به پیروی از امام امت(ره) و رهبر کبیر انقلاب در پاسداری از انقلاب و ارزشهای انقلابی پا برجا و مقاوم در صحنه ها حضور یافته اند.
شهرستان کمیجان یکی از مناطق قدیمی و سکونتگاه مادها بوده که زبان رایج تاتی در روستاهای وفس،چهرقان،فرک و گورچان نشانگر و بازمانده آریائیها در منطقه است که در حال حاضر روستاهای مذکور بدان زبان تکلم می کنند.در دوران اسلامی این منطقه جزئی از ایالات جبا ل بود که عراق عجم نامیده می شد منطقه با داشتن کانونهای بزرگ جمعیتی و روستاهای بزرگ مانند:وفس،چهرقان،کمیجان،میلاجرد،خسروبیگ،یساول،خنجین ،فردغان و محمود آباد ودرویشان و آمره،اسفندان،خمارباغی و کلوان در طول تاریخ اسلامی مرکز استقرار و حکومت نایب الحکومه ها بود.در دوران صفویه فرمانده یکی از فوجهای 6 گانه بنام عزیزخان بهادر یا آدی بهادر رئیس فوج بزچلو در کمیجان مستقر بوده که در یک جنگی محمد خان ازبک را شکست می دهد وسربریده او را خدمت شاه اسماعیل اول به ارمغان می آورد این حادثه ی بزرگ باعث تقویت این سردار و نهایتا آبادانی منطقه می گردد.در دوران قاجار هنگ بهادر به فرماندهی میرپنج از نواده های عزیزخان و پس از او ابراهیم خان عاصم السلطنه نایب الحکومه منطقه و رئیس فوج بزچلو بوده اند.
بنا به روایتی شهر کمیجان از نظر قدمت تاریخی به کمی یا کمیج فرزند میلاد فرزند گرگین از امرای دوران کیخسرو ساسانی منتسب است که قلعه ای در کمیجان بنام خود بنا می کند که اکنون بنام کهنه قلعه معروف است.
وجود محله های متعدد همانند محله یخچال،نجاران،کوزه گران،بازار،قلعه،کهنه قلعه،میدان کهنه،حصار بالا و دهها محله ی دیگر در کمیجان و آثار باقیمانده مدرسه علمیه میرزا اصغر رجیل و قلاع خان ها و بزرگان قوم و طوایف و بازار با بیش از چهل دهانه مغازه در صنوف مختلف(در 70 سال پیش)و دهها کارگاه سفالگری(به عنوان قطب کوزهگری و سفالگری در 25 سال قبل)و مهاجرت طوایف و قبایل بزرگ در درطول سالیان گذشته از مناطق دور و نزدیک به کمیجان از شهرهای کاشان،تفرش،یزد،زنجان،همدان،کرمانشاه و غیره نشان از اقتصاد شکوفا و پر رونق و مرکزیت تجاری داشته که در حال حاضر نیز با داشتن حدود 700 دهانه مغازه و کارگاه به دلیل موقعیت دشت و هموار و قرار داشتن در چهار راه همدان- سلفچگان و اراک- کمیجان- پل دوآب به نوعی این مرکزیت را حفظ نموده است.
وجود علماء بزرگ و مدرسه علمیه در سالیان گذشته موجب علاقه و پیوند ناگسستنی مردم با اهل بیت عصمت و طهارت گردیده است به طوری که هیئتهای عزاداری و سوگواری سرور شهیدان از محله های مختلف در ایام محرم و سایر مناسبتها و ایام ا... و روزهای تاریخی و حرکتهای سیاسی و انقلابی،حضور یکپارچه و حماسه مردم مسلمان و تشنه معارف اسلامی را با عظمت و شکوه خاص و وصف ناپذیری به نمایش می گذارد به طوری که وجود چنین مراسم با شکوهی در منطقه ای دورافتاده هر تازه واردی را به تعجب و شگفتی وا می دارد.
§ ج)جلوه هائی از حماسه ی یکپارچه و شعور سیاسی و انقلابی مردم کمیجان
o 1)سال1342:
1-1)خرداد1342(از دوم تا پانزدهم)
به دنبال فاجعه ی خونین مدرسه ی فیضیه(دوم فروردین مصادف با 25 شوال)و سالروز شهادت امام صادق(ع) و اعلامیه ی تاریخی امام به مناسبت چهلم شهداء فیضیه تعدادی از اهالی کمیجان نیز در مراسم عزاداری محرم سال1383(1342 شمسی) که از اول محرم تا عصر روز عاشورا در بیت امام در قم برگزار می گردد شرکت می کردند و با پیامهای امام،قیام مردم در این روزها به اوج خود رسید.مرحوم سید مصطفی ابهری و برادرش سید محمد ابهری به همراه چند تن از کمیجانی ها در مراسم عزاداری سالار شهیدان از اول محرم تا عصر عاشورا(12خرداد ماه) که با حضور حضرت امام و فرزند بزرگوارش شهید حاج سید مصطفی خمینی و دیگر علماء در بیت امام برگزار می گردید شرکت می نمودند*. علاوه بر ساختمان مسکونی با توجه به استقبال مردم مسلمان و تراکم و ازدحام جمعیت،روی حیاط نیز با چادر پوشیده در طول دهه ی محرم تعداد زیادی از جمعیت نیز در حیاط به استماع سخنرانیهای وعاظ و علماء می پرداختند و حضرت امام و حاج مصطفی نیز در راهرو میهمانان را مورد لطف و تفقد قرار می دادند ، و به درون منزل راهنمائی می فرمودند.
سرانجام امام درعصر روزعاشورا مصادف با12 خرداد در سخنرانی خود به مبارزه با شاه و اسرائیل به طور صریح اشاره و ضرورت آن را جهت حفظ و صیانت اسلام از دست دشمنان بیان فرمودند (من نمی خواهم تو مثل پدرت بشی...) و به دنبال این سخنرانی آتشین امام توسط مزدوران رژیم دستگیر و به تهران انتقال می یابند.
در روزهای بعد تظاهرات مردان و زنان با شعار:یا مرگ یا خمینی و مرگ بر شاه در قم در اعتراض به بازداشت امام، به خاک و خون کشیده می شود و از همشهریان نیز برادر عنایت ا... جهانبان نیز درتظاهرات و درگیری روز 15 خرداد به خیل شهداء نهضت اسلامی پیوست).
2-1)15 خرداد1342
پس از حادثه ی خونین مدرسه فیضیه آشنائی با امام خمینی بیشتر می شود و بعد از رحلت حضرت آیت ا... بروجردی مقلدان آن فقیه بزرگوار از امام خمینی تقلید نموده و تعداد مقلدان امام امت در منطقه افزوده می شود و آشنائی بیشتر مردم با رهبریت مبارزه انقلابی از طریق شاگردان امام در داخل و خارج کشور فزونی یافته و مبارزات رفته رفته متشکل تر می گردد به طوری که از این ایام به بعد گروهی اقدام به تهیه نوارهای سخنرانی افشاگرانه امام امت نموده و در کمیجان اقدام به تکثیر و انتقال آن جهت توزیع در شهرها از جمله اراک و تهران وسایرمناطق می نمایند و به دلیل این که اتوبوسهای این منطقه از روستاها به شهر می آیند ساواک نیز مشکوک نشده و مسافران آنها را تفتیش نمی کردند.
مبارزان انقلابی از این فرصت حداکثر بهره برداری را در جهت توزیع متون سخنرانیهای امام به صورت نوار و مکتوب می نمودند در اصل این منطقه دور افتاده به مرکز انتشار نوارهای سخنرانی امام تبدیل گردیده بود. عده ای از مردم در قالب هیات قرائت قرآن که به طور هفتگی شبانه برگزار می گردید(این هیاتها هنوز هم ادامه دارد ) مجلس بزرگداشت خاطره ی شهدا15 خرداد را چند روز پس از این واقعه برگزار می نمایند.لازم به توضیح است که هدف عمده از برگزاری هیات قرائت قرآن از سال 42 تا پیروزی انقلاب یکی متشکل نمودن جوانان و بیان احکام از رساله توضیح المسائل امام خمینی و آشنائی آنان با چهره ی حکومت طاغوت بود. مبارزات مردم به صورت مخفیانه با اشکال مختلف تا سال 1355 با روزشمار تاریخ مبارزات ملت مسلمان ایران همگام ادامه می یابد و موج مخالفت و مبارزه روز به روز شدت یافته و توفنده تر می گردد. به دلیل گستردگی کار و مشکل بودن جمع آوری اطلاعات از شاهدان و منابع و عدم مجال ذکر ریز قضایا تا سال 56 به این مقدار بسنده کرده و در صورت فرصت مشروح اتفاقات را در ویرایشهای بعدی بیان خواهیم نمود .
o 2)سال 1356
در این سال به دنبال قیام خونین مردم قم و تبریز و شهرهای دیگر،مردم کمیجان به یاد شهداء شهرهای مختلف مجالس یادبود برگزار می نمایند و نظیر این مراسم در بعضی از روستاهای اطراف از جمله میلاجرد نیز برگزار می گردد.
3)سال1357:
1.3)17شهریور 1357
پس از کشتار وحشیانه جمعه ی خونین در میدان ژاله تهران که عده ی زیادی از مردم مسلمان به خاک و خون غلتیدند و به شهادت نائل آمدند بدین مناسبت مجلس یادبود و مراسم عزاداری در مسجد سرآب کمیجان در روز 18 شهریور با حضور یکپارچه مردم کمیجان برگزار می گردد.
2.3)16 مهر ماه 1357
پس از پیام امام خمینی دانش آموزان دبیرستان رشیدی کمیجان اقدام به کندن عکس شاه از کتب درسی نموده و همگام با کلیهء آموزگاران اولین تظاهرات دانش آموزی به صورت علنی با شعار "الله اکبر،مرگ بر شاه"شروع و پس از طی مسیر مشخص شده راهپیمایی بدون ذرگیری با ماموران ژاندارمری کمیجان پایان می یابد.
3.3)13 آبان 1357
به دنبال کشتار دانش آموزان و دانشجویان به دست سفاکان رژیم پهلوی زمینه ی راهپیمائی فراهم می گردد و مردم و دانش آموزان دبیرستان مرحوم حاج حسین رشیدی،با شعار"مرگ بر شاه"اقدام به راهپیمائی کرده ولی با توجه به تهدید پاسگاه ژاندارمری و مصلحت اندیشی عده ای از بزرگان تظاهرات را در نیمه مسیر خاتمه داده و با درخواست روحانیون محل مردم به منظور جلوگیری از خونریزی متفرق می گردند و به دنبال این راهپیمائی گسترده تعدادی از مراکز آموزشی تعطیل گردیدند.
4.3)یکم تا دهم محرم 1399(10 تا 20 آذرماه 1357)
با توجه به این که کم نظیرترین هیاتهای عزاداری در محرم برگزار می گردد و هیاتها و دستجات عزادار با علاقه مندی و محبت به سالار شهیدان حضرت ابا عبدا... الحسین تشکل می یابند در مراسم باشکوه عزاداری امام حسین که بهترین فرصت بود که ضربات دیگری به رژیم منحوص وارد شود لذا مردم کمیجان درشب هفتم درمسجد امام رضا (ع) با نوحه سرائی و سخنرانی حضرت آیت ا...سید محمد شماعی همدانی "زنده بادا حسین که عدل و احسان نمود، مرده بادا یزید که ظلم وطغیان نمود، زیرهر سنگ و خاک جوشید این خون پاک و..." اقدام به عزاداری و اعلام انزجار به رژیم می نمایند . روز 8 محرم با شعار" نصر من ا... و فتح قریب "،"مرگ بر شاه "،"ای شاه خائن آواره کردی ،خاک وطن را ویرانه کردی و..." راهپیمائی از محله ی سراب به سمت محله ی عیسی آباد شروع می گردد و بدون درگیری تظاهرات پایان می یابد و روحانیون در روستاهای اطراف و 8 مسجد فعال آنروز کمیجان به افشاگری می پردازند و پس از این روز تظاهرات به طور روزانه دوبار صبح و عصر در کمیجان با حضور یکپارچه ی مردم با شور وصف نا پذیری ادامه می یابد.
5.3)26 دی ماه 1357
با انتشار خبر فرار شاه منطقه غرق در شادی و سرور می گردد و مردم کمیجان و روستاها با پخش شیرینی فرار شاه را جشن می گیرند و با برگزاری مجالس شادی و ساز و دهل در کمیجان مراسم جشن با شکوهی با حضور همهء مردم کمیجان در خیابان اصلی برگزار می گردد.
6.3)28 دی ماه 1357
در این روز مراسم بزرگداشتی برای شهداء انقلاب در روستای امیر آباد فراهان برگزار می گردد و مردم امیرآباد که مرکزیت مبارزات سیاسی کمیجان را در آن زمان شاهد بودند از مردم متحد و یکپارچه ی کمیجان دعوت به شرکت در این مراسم می نمایند حدود بیش از 3 هزار نفر از جوانان و بزرگان با تعداد بیش از 40 دستگاه اتوبوس،مینی بوس،کامیون و انواع وانت در سرمای شدید با هدف سازماندهی تظاهرات و راهپیمائی ضمن گذشتن از روستاهای مسیر تا مقصد (امیرآباد) اعلام انزجار خود را در منطقه به نمایش می گذارند در حین رفتن گروه مقلدان امام به روستای امیرآباد در طول مسیر با برخورد ماموران پاسگاه کمیجان و ومخالفان که قصد برهم زدن این حرکت شکوهمند و مردمی را داشتند روبرو گردیدند و آنها که مسلح بودند به مردمی بی دفاع اعلام می نمایند که نباید در حین رفتن شعارهای ضد رژیم داده شود و آیت ا... شماعی همدانی که رهبری حرکت را به عهده داشت موقتا مردم را به آرامش و سکوت و پخش نوار قرآن جهت گذاشتن از آن مرحله دعوت می نمایند و ماشینهای حامل بلندگو فقط قرآن پخش می نمایند و بدین صورت در موقع رفتن به امیرآباد و مسئله خاصی پیش نمی آید تا این که در مراسم مسجد جامعه امیرآباد یکی از جوانان پرشور و انقلابی (جاوید الاثر یوسف شاهوردی-از سال 59 تاکنون ) اقدام به سخنرانی کوبنده در اجتماع عزاداران شهداء انقلاب نموده و با شعارهای کوبنده مردم همبستگی خود را با اهالی امیرآباد اعلام می نمایند بعد از اتمام مراسم مردم به طرف کمیجان حرکت می نمایند و در موقع گذشتن از روستاهای مسیر شعار نیز می دادند و مجددا در محدوده ی سمقاور ماموران رژیم به ماشینهای حامل مردم بی دفاع حمله کرده و با شکستن شیشه ها به کلیه دستگاهها خسارت وارد می نمایند که در آن حین آیت ا...شماعی برای جلوگیری از منازعه و خونریزی با قرآن به طرف مهاجمین می آید که آنها با چماق اقدام به زدن و ورق ورق نمودن قرآن می نمایند و بدین صورت مردم در سرما با وجود حدود نیم متر برف در بیابان و با به جاگذاردن خودروهای آسیب دیده به بیابانهای اطراف پراکنده شده و از طرفی نیز به خانواده انقلابیون در کمیجان خبر می رسد که تعداد زیادی از افراد شرکت کننده در مراسم امیرآباد در درگیری به شهادت رسیده اند و متعاقب شنیدن این خبر زنان و کودکان با پای پیاده در میان برف به سمت مسیر حرکت می نمایند تا این که تظاهر کنندگان به سلامت بر می گردند و نگرانی ها رفع می شود.
7.3)12بهمن 1357
مردم بی صبرانه به استقبال امام می روند،" دیو چو بیرون رود فرشته درآید". مردم انقلابی کمیجان که بی صبرانه انتظار ورود خورشید ظلمت ستیز را می کشند و جریانات سیاسی را از رادیوهای بیگانه دنبال می نمایند بامداد روز 12 بهمن با کاروانی عظیم و با دعوت از مردم روستاهای منطقه از جمله محمودآباد و خنجین و میلاجرد و وفس و خسروبیگ ،آمره و چهرقان ،اسفندان،کلوان و خمار باغی جهت استقبال از رهبر و مراد فرزانه با شعار" بیا خمینی ایران انقلابست- نقش مخالفین تو بر آب است- جان ما فدایت همچو مصطفایت الله اکبر خمینی رهبر" عازم تهران می شوند وکسانی هم که نتوانسته بودند به تهران بروند همه در خانه هائی که تلویزیون داشتند مسائل را تعقیب می نمودند تا این که هواپیمای حامل امام در فرودگاه به زمین می نشیند"جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا" و امام نخست عازم بهشت زهرا می شوند و چشم مشتاقان دیدار حضرتش را به جمال خود منور می نمایند.
8.3)16 بهمن
همچون روزهای دیگر تظاهرات از محله ی سرآب شروع و در مسیر با پیوستن انبوه مردم که تعداد آنها حدودا 4 هزار نفر می رسد ادامه می یابد در خیابان اصلی که هم اکنون به خیابان امام خمینی معروف است پس از طی نمودن نیمی از مسیر( در چهار راه مهدیه ی فعلی ) رئیس پاسگاه ژاندارمری از ادامه مسیر جلوگیری کرده و نیروهای خود را مسلح در مقابل مردم برای ممانعت قرار می دهد اما مردم مسیر راهپیمائی را تغییر داده و همه ی مردم به تظاهرکنندگان ملحق می شوند و در ادامه مسیر باز با نیروهای ژاندارمری مواجه می گردند و آنها اظهار می دارند که برای حفاظت از منازل دو نفر از نیروهای ژاندارمری در آنجا مسلح در پشت بام سنگر گرفته اند و یکی از آنها اقدام به شلیک به سمت جمع مردم می نمایند و دست به ماشه برد که قبل از شلیک دو نفر از جوانان غیور با او در پشت بام درگیر شده و اسلحه او را به غنیمت گرفتند و وی را از پشت بام پائین انداختند.
گوشه ای از این واقعه در روزنامه 21 بهمن 1357 به صورت مختصرو کوتاه به لحاظ ملاحظات سیاسی از طرف خبرنگار اعزامی اطلاعات از اراک درج گردیده است.
9.3) 17 بهمن 1357
بعد از خلع سلاح ماموران در روز 16 بهمن پاسگاه از ناحیه انتظامی تقاضای نیروی کمکی برای مبارزه با مردم می نمایند و یک ستون نیروی نظامی به استعداد چندین کامیون سرباز،نفربر و تانک و زره پوش راهی کمیجان می شوند و کمیجان را از 17 تا 19 بهمن به محاصره می نمایند و مردم بدون اعتناء اقدام به برگزاری چهلم برای شهداء مشهد نموده و از اهالی روستاهای اطراف وا میرآباد،سلیم آباد و دستجان نیز دعوت می نمایند و مراسم باشکوهی با حضور بیش از 10000 نفر در محلهء سرآب برگزار و پذیرائی ناهار نیز به عمل می آید و در موقع صرف ناهار نیز کلیه خیابانهای منتهی به این مسجد تحت مراقبت نیروهای انقلابی بوده و تمهیداتی از قبیل سد معبر نیز انجام شده بود.
چون احتمال حمله ی ماموران نظامی که کمیجان را در محاصره داشتند می رفت لذا عده ای از بزرگان از میهمانان غیر مسلح و پیرمردان خواستند که پس از صرف ناهار کمیجان را ترک نمایند و تنها افراد کارا و جوانان بمانند پس از ناهار بود که خبر رسید که ماموران به طرف مسجد سرآب در حرکتند و از پاسگاه قبلی ( روبروی بانک ملی ) شروع به تیراندازی تا خانه ی معلم فعلی (که در آن محل با تعداد زیادی گاوآهن تراکتور سد معبر و با توده ای از لاستیکهای آتش زده شده ) روبرو گردیدند
از آنجا که تمهیدات لازم از قبیل بازگذاشتن درب خانه های اطراف برای سنگر گرفتن اندیشیده شده بود مردم حاضر در مسجد به سرعت متفرق و در پشت بامهای اطراف سنگر گرفتند و پس از گذشتن از سد معبر، دیگر ماموران دیوانه وار به هرسمت و هرکسی که می دیدند شلیک می کردند به طوری که تا رسیدن به مسجد 16000 تیر خالی کرده بودند تا این که محل اهل قبور سرآب یکی از مبارزان به نام صفرعلی دستجانی به شهادت رسید و پس از آن یکی از جوانان مبارز سه کامیون از ماموران رژیم را با کوکتل مولوتف به آتش کشید و تلفات سنگینی را ستون نیروهای نظامی متحمل گردید و سپس مجروحین خود را به خارج از کمیجان جهت پانسمان انتقال دادند و پس از این درگیری چون موفق به گرفتن سلاحهائیکه به دست مردم افتاده بود نشدند مجددا اطراف کمیجان را به محاصره درآوردند که متعاقب رسیدن خبر محاصره ی کمیجان حدود 2000 نفر از مردم انقلابی اراک در میدان ارک متحصن و خواستار پایان یافتن محاصره ی کمیجان می گردند که در پی بحث و تبادل نظر گروه روحانیون مبارز اراک حجۃ الاسلام میرجعفری به همراه دکتر لقمانی مسئول پزشکی قانونی استان و سه پزشک و پنج کمک پزشک و چهار دستگاه آمبولانس برای مردم کمکهای دارویی وغذائی ارسال می گردد.
متعاقب آن محاصره پایان یافته ستون ماموران نظامی با تجهیزات و ادوات سنگین خود راهی اراک می گردند و بدین صورت اولین پاسگاه رژِِِیم در کمیجان پس از خلع سلاح برچیده شده و خبر آن از طریق رادیوهای بیگانه ( بی بی سی و رادیو مسکو ) و در روزنامه اطلاعات مورخ 19 بهمن اعلام می گردد و توسط دولت موقت در محضر حضرت امام (ره) همراه با تقدیر از بینش سیاسی مردم کمیجان مطرح می گردد.
10.3)روزهای 20 و 21 بهمن 57
مردم پس از پرچیده شدن پاسگاه رژیم در کمیجان همچنان خروشان به تظا هرات متحد و یکپارچه خود در این روزها ادامه می دهند تا این که در روز 21 بهمن حکومت نظامی به فرمان امام (ره) در تهران و سایر شکسته می شود.
11.3)22 بهمن 57
مردم کمیجان همزمان با سایر شهرهای بزرگ در حرکت یکپارچه و متحد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی را پس از شکسته شدن حکومت نظامی رژِِیم در 21 بهمن با شکوه و عظمت وصف ناپذیر جشن گرفته و برچیده شدن حکومت طاغوت را به یکدیگر تبریک گفته و گوش به فرمان آمادگی خود را برای اجرای فرامین رهبر کبیر انقلاب اعلام نمودند
12.3 ) 23بهمن 57
در این روز در ساختمان پاسگاه قبلی (همزمان با سایر شهرهای کشور) اقدام به تشکیل نهاد کمیته انقلاب اسلامی مستقیما زیر نظر دفتر مرکزی نموده و امنیت منطقه را با تشکیل این نهاد تامین و در مقابل انواع تهدیدات ضد انقلابیون و محافظت نمودند و این نهاد مقدس تا سال 68 قبل از ادغام با نیروی انتظامی یکی از نهادهای انقلابی و مقتدر نقش عمده ای در امنیت و حفظ ارزشهای اسلامی ایفاء نموده است.
13.3) 27 بهمن 57
در اولین جمعه پس از طلیعه خورشید فروزان انقلاب همزمان با تهران و شهرهای دیگر کانون مردمی نماز جمعه به امامت حجۃ الاسلام شماعی همدانی تشکیل گردید و این تشکل مردمی تاکنون در مقطع جنگ تحمیلی و پس از آن به عنوان کانونی برای در صحنه نگه داشتن مردم در مناسبتها و دادن بینش سیاسی و عقیدتی ،نقش محوری واساسی را در منطقه ایفاء نموده است به طوری که در طول 8 سال دفاع مقدس هوشیارانه در صحنه بوده و از بذل جان و مال خویش در راه انقلاب اسلامی و حراست از آرمانهای مقدس آن دریغ ننموده و شهداء گرانقدری تقدیم انقلاب اسلامی خویش نموده اند.
د- حسن ختام
آری آنچه گذشت گوشه ای از حماسه حضور و بینش سیاسی نشات گرفته از فرهنگ ناب اسلامی مردم محرومیت کشیده ای بود که در دوران حکومت طاغوت از حداقل امکانات رفاهی برخوردار نبوده است اما از آنچنان شعور سیاسی و فرهنگی برخوردار است که در کوران انقلاب به عنوان یکی از مهمترین کانونهای حرکت سیاسی و انقلابی از دیدگاه شاهدان و مسئولین انقلابی مطرح بوده و به عنوان مرکزی برای تکثیر اعلامیه ها و نوارهای سخنرانی امام امت و پخش آن در شهرهای اطراف منطقه عمل می نموده است و به دلیل دورافتاده بودن و محرومیت هیچکدام از ماموران ساواک و کارشناسان و تحلیلگران سیاسی رژیم حتی به ذهنشان نیز خطور نمی کرد که چنین حرکت انقلابی در کمیجان باشد که به عنوان یکی از کانونهای فعال و گرم انقلابی در رژیم ستمشاهی باشد. در جریانات این مبارزات حضور یکپارچه و همگانی مردم کمیجان و حتی روستاهای اطراف در حرکتهای سیاسی و انقلابی قابل ستایش و با شکوه بود.
حال باید با جان و دل از انقلاب اسلامی خویش که در سایه ایثارگریها،رشادتها و وحدت امت اسلامی و رهبریت داهیانه ی امام امت (ره) بدست آمده بکوشیم و تحت اوامر ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت ا... خامنه ای رهبر کبیر انقلاب هوشیارانه و به از هر گونه تفرقه نقشه های دشمنان اسلام را نقش برآب سازیم و خاطره های و حرکتهای یکپارچه امت اسلامی را در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی گرامی بداریم.
به منظور بر طرف شدن نواقص و نارسائیها در ویرایشهای بعدی امید است افراد صاحب نظر با ارائه ی راهنمائیها و پیشنهادات،اسناد،مدارک،تصاویر و خاطرات خود در جریان مبارزات انقلابی مردم مسلمان شهر کمیجان،جهت ثبت،نگهداری و انتقال رویدادهای مبارزات انقلاب اسلامی به نسلهای آینده ما را یاری نمایند.
در پایان از بذل توجه و مساعدت همشهریان عزیز و شاهدان عینی خاطرات و روز شمار انقلاب اسلامی تقدیر و تشکر می نمائیم.
ان تنصرا... ینصرکم و
یثبت اقدامکم
منابع:
1- محطاط ،محمد،سیمای اراک
2- سازمان برنامه و بودجه ی استان مرکزی ،نتایج سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن 1335 تا 1375
3- هیری،ناصر،زندگی نامه ی فخرالدین عراقی
4- روزنامه ی اطلاعات،19 بهمن 1357
5- رادیو بی بی سی بخش خبرهای فارسی ساعت 20
6- رادیو مسکو بخش خبری فارسی ساعت 20
7- شاهدان عینی وقایع روزشمار انقلاب اسلامی
* خاطرات مرحوم محمد جواد حاجیلو کمیجانی از مراسم عزاداری سالار شهیدان امام حسین(ع)از اول محرم تا دهم (12 خرداد ماه 1342) در بیت امام خمینی (ره)-قم
