سر زمین سپیداروصنوبرهای تناور

کمیجان وکوهپایه ها و دامنه های قسمت عمده ای از مساحت شهرستان بویژه نیمه شمالی به لحاظ دارا بودن از بافت خاک و دانه بندی منحصر به فرد خود علاوه بر مستعد بودن توسعه باعداری –که این استعداد را گذشتگان به طور کامل شناخته بودند- ازشرایط بی نظیر در زراعت درختان مرتفع غیر مثمر مانند صنوبر وسپیدار بر خوروار است به صورتی که نسلهای قدیم گاها" کمیجان را به منطقه  صنوبرهای تناور

می شناختند و مسافر و غریبه ای که از سمت ارتفاعات شرق  و غرب و جنوب و شمال به کمیجان نگاه میکرد جز سروهای تناور چیزی نمی دید لذا کلیه خانه ها و مناطق مسکونی در بین توده در ختان صنوبر و سپیدار  پنهان بود اما اکنون....؟؟؟ارگذشته های دور معروف است که درخت صنوبر ی در دشت محله انار کمیجان بود که از حدود 40کیلومتری(از قهاوند همدان)مشاهده می شدوهمچنین صتوبری در دشت عیسی آباد کمیجان و دشت سراب که آنها نیز از مسافتهای دور نمایان بود . در کنار این استعداد بی نظیر کیفیت چوب بالای آن نیز مثال زدنی است. با کمال تشکر اخیرا به این استعداد ویژه توجه شده که بسیار جای خوشحالی دارد وامیداست این قدم نیکو و ایجاد صنایع جنبی و تکمیل و طراحی و استقرار و راه اندازی خوشه این صنعت نوید بخش رونق و تحول اقتصاد خانوار های این شهرستان گردد..  .  .