آبی که به خانه رواست به مسجد حرام است

در  برحه ای از زمان که شهرستان کمیجان   در شرایط فوق بحرانی از نظر تامین آب شرب با توجه به توسعه  نقاط شهری  و روستایی دست و پنجه نرم می‌کند ودر حالیکه شهرستانها و استان‌های دیگر  از برداشت آب‌های زیر زمینی  نسبت به عواقب جبران ناپذیر اجتناب مینمایند ، مدیران استان بدون آینده نگری و مد نظر داشتن توسعه شهر کمیجان ،بجای افزایش منابع آب  شهرستان با انتقال آب از سایر مناطق به داخل شهرستان و تقویت سفره های زیر زمینی با عملیات آب و خاک،آبخوانداری ،آبخیزداری وبا اشراف  و آگاهی به چالش جدی بحران آب شهرستان تصمیم بر انتقال اندک آب موجود شهرستان به مناطق دیگر دارند ،که باید در آینده نزدیک جوابگوی   بروز این بحران باشند ،واین  کارشناسی نادرست از ذهن مردم پاک نخواهد شد،چرا به دیگر شهرستانها از مسافت های  دور دست  آب می‌آورند ولی در اینجا دو گانه اقدام می‌کنند، واندک آب شرب مردم راهم به‌خودشان روا نمیدانند؟چون مدیر امور آب استان بومی شهرستان است؟

آقایان مدیران استان مرکزی

این شهرستان با خاک و اقلیم منحصر به فردی که دارد قابلیت و توانمندی آن را دارد که با تامین آب مورد نیاز زراعت و باغبانی مشکل بیکاری موجود در شهرستان و استان را حل نماید؟، مدیران محترم میدانید که این شهرستان در دهه های قبل قطب باغبانی بوده است؟آیا میدانید کلیه اشجار و درختان میوه  بجز گونه های معدود مانند نخیلات در این اقلیم به بهترین شکل به عمل می ایند؟آیا میدانید دانشمندان علوم گیاهی و باغی آکادمی های داخل و خارج  غنی ترین  ذخایر ژنتیکی سازگار با اقلیم و مقاوم در برابر آفات و تنش‌هارادر این شهرستان میداننددر صورتیکه در استان مغفول میباشد؟پس چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟